Satelitarne zobrazowania optyczne
Od 2010 roku oferujemy Państwu szeroką gamę zobrazowań satelitarnych rejestrowanych przez sensory optyczne. Wieloletnie doświadczenie we współpracy z instytucjami naukowymi, administracją publiczną i sektorem prywatnym oraz z kluczowymi operatorami satelitarnymi pozwala nam dopasować produkt do potrzeb oraz portfela każdego użytkownika. Oferujemy zobrazowania pochodzące z kilkunastu sensorów od średniej do bardzo wysokiej rozdzielczości przestrzennej. Dostarczamy dane znajdujące się w bibliotekach satelitarnych lub zlecamy wykonanie nowych kolekcji.
Parametry produktu
- Rozdzielczości spektralne i przestrzenne
Nazwa satelity | Rozdzielczość spektralna | Rozdzielczość przestrzenna w nadirze [m] | |
---|---|---|---|
PAN1 | MS2 | ||
WorldView - 4 | 4MS+PAN | 0.31 | 1.24 |
WorldView - 3 | 8MS+8 SWIR+PAN | 0.31 | 1.24 |
WorldView - 2 | 8MS+PAN | 0.50 | 1.85 |
WorldView - 1 | PAN | 0.50 | - |
Pléiades 1A, 1B | 4MS+PAN | 0.50 | - |
SPOT 6, 7 | 4MS+PAN | 1.50 | 6.00 |
PlanetScope | 4MS | - | 3.00 |
Planet SkySat | 4MS | 0.72 (SkySat 3 do 14) do 0.86 (SkySat 1-2) | 1.00 |
Kompsat - 3A | 4MS+PAN | 0.40 | 1.60 |
Kompsat - 3 | 4MS+PAN | 0.50 | 2.00 |
Kompsat - 2 | 4MS+PAN | 1.00 | 4.00 |
RapidEye | 5 MS | - | 5.00 |
Earth I (DMC 3) Potrójna konstelacja | 4MS+PAN | 1.00 | 3.20 |
EROS A | PAN | 1.80 | - |
EROS B | PAN | 0.70 | - |
GeoEye | 4MS+PAN | 0.50 | - |
QuickBird | 4MS+PAN | 0.60 | - |
i inne | - | - | - |
(1) kanał panchromatyczny (odcienie szarości)
(2) kanały multispektralne (barwne)
(3) kanały podczerwieni krótkofalowej (rozdzielczość przestrzenna: 7.5 m)
(4) kanał podczerwieni średniofalowej (rozdzielczość przestrzenna: 5.5 m)
(5) kanały podczerwieni krótkofalowej (rozdzielczość przestrzenna: 30.0 m)
(6) kanały podczerwieni termalnej (rozdzielczość przestrzenna: 90.0 m)
(7) kanał podczerwieni termalnej (rozdzielczość przestrzenna: 60.0 m)
- Zobrazowania archiwalne pochodzące z bibliotek satelitarnych operatorów lub rejestracja dowolnego obszaru jako nowej kolekcji zgodnie z parametrami podanymi przez Klienta;
- Zobrazowania posiadają korekcję geometryczną oraz atmosferyczną;
- Zobrazowanie dostępne w kilku wariantach: jako surowa (nieprzetworzona) scena satelitarna, gotowa ortofotomapa lub produkt pośredni do wykonania własnej ortorektyfikacji;
- Możliwe mozaikowanie obrazu składającego się z kilku scen;
- Przetwarzanie, interpretacja i analiza ortofotomapy satelitarnej oferowane jako dodatkowe usługi.
Zalety
- Bogate archiwum zobrazowań satelitarnych;
- Możliwość indywidualnego rejestrowania zobrazowania w wyznaczonej dacie oraz w określonych interwałach czasowych;
- Indywidualne podejście do Klienta - przyjmujemy zlecenia rejestracji dowolnego obszaru, w dowolnym terminie o wskazanych przez Klienta parametrach
- Profesjonalne, obiektywne i rzetelne doradztwo w zakresie wyboru oraz zakupu produktu pod względem ceny i jakości;
- Największy na polskim rynku wybór ortofotomap satelitarnych.
Dziedziny zastosowań
- Inwentaryzacja szkód;
- Detekcja i analiza zmian zabudowy oraz użytkowania terenu;
- Wyznaczanie stref zagrożenia powodziowego;
- Teledetekcyjne analizy kondycji i zdrowotności drzewostanów;
- Rolnictwo precyzyjne;
- Badania związane z ochroną i rekultywacją środowiska;
- Analizy geologiczne;
- Planowanie przestrzenne.
Nasze partnerstwa
- Digital Globe;
- European Space Imaging;
- Airbus Defence and Space;
- Planet Labs;
- ImageSAT;
- e-GEOS;
- i wiele innych.
Nasi Klienci
- Lasy Państwowe (Regionalne Dyrekcje, Nadleśnictwa);
- Tatrzański Park Narodowy;
- Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej;
- Wojskowa Akademia Techniczna;
- Polskie Koleje Państwowe;
- Ministerstwo Spraw Zagranicznych;
- i inni.
Satelitarne zobrazowania optyczne
Satelitarne zobrazowania optyczne należą do grupy danych pozyskiwanych za pomocą tzw. sensorów pasywnych, które w procesie rejestracji wykorzystują energię elektromagnetyczną emitowaną przez Słońce.
INFORMACJE O SATELITACH
WorldView-4 to satelita komercyjny obsługiwany
przez DigitalGlobe wystrzelony 11 listopada 2016 roku. Wcześniej znany był jako GeoEye-2.
Rozdzielczość przestrzenna zobrazowań panchromatycznych wynosi 0,31 m, zaś w przypadku
zobrazowań multispektralnych 1,24 m. Rozdzielczość radiometryczna dla WordlView-4 wynosi
11 bitów, a czas rewizyty to 1,1-4,5 dnia. Szerokość pasa obrazowania wynosi 13,1 km
w nadirze. W przeciwieństwie do WorldView-3 satelita ten nie posiada kanałów SWIR.
Jest obecnie najbardziej zaawansowanym technologicznie multispektralnym sensorem VHR na rynku. Obrazy
rejestrowane są w kanale panchromatycznym z rozdzielczością 31 cm,
a w 8 kanałach multispektralnych z rozdzielczością 1,24 m. Dodatkowo
zamontowano sensor rejestrujący 8 kanałów podczerwieni krótkofalowej z rozdzielczością
przestrzenną 7,5 m. Jest to aktualnie najlepsze na rynku zobrazowanie tego typu. Dzięki niemu można
dokładnie obserwować Ziemię również przez mgłę oraz dym. Zobrazowania SWIR mogą być z powodzeniem
wykorzystywane w identyfikacji minerałów i kopalin, dogaszaniu wielkoobszarowych pożarów
(detekcja źródeł ciepła) oraz rozróżnianiu materiałów antropogenicznych. Satelita został wystrzelony na
orbitę (na wysokość 617 km) w dniu 13 sierpnia 2014 roku, jednak ze względu na
konieczność pokonania barier prawnych związanych z wysoką rozdzielczością zdjęć (30 cm),
zobrazowania można kupować od lutego 2015 roku. Głębia obrazu dla kanałów PAN
oraz MS to 11 bitów, dla SWIR 14 bitów.
Satelita WorldView-2 rejestruje obraz powierzchni Ziemi aż w 8 kanałach spektralnych. Został
wystrzelony 8 września 2009 roku na orbitę heliosynchroniczną, na wysokość 770 km.
Szerokość pasa skanowania wynosi 16,4 km, rozdzielczość radiometryczna to 11 bitów,
a czas rewizyty nad danym obszarem wynosi niespełna 3,7 dnia.
Jeden z trzech satelitów konstelacji WorldView, należącej do firmy DigitalGlobe, realizującej
kontrakt amerykańskiej Narodowej Agencji Wywiadu Geoprzestrzennego (NGA) pod nazwą NextView. Został
wystrzelony 18 września 2007 roku z Vandenberg w USA. Rozdzielczość 50 cm
osiągana jest w nadirze, w trybie panchromatycznym (zakres 400-900 nm). Przy kącie
odchylenia od nadiru równym 20° satelita obrazuje z rozdzielczością 55 cm. Głębia obrazu
wynosi 11 bitów.
Satelity zostały wystrzelone odpowiednio 17 grudnia 2011 roku i 2 grudnia
2012 roku. Poruszają się one po orbitach heliosynchronicznych na wysokości 694 km. Odległość
kątowa pomiędzy orbitą satelity Pléiades 1A, a orbitą Pléiades 1B wynosi 180°. Takie
rozwiązanie zapewnia czas rewizyty nad danym obszarem równy 1 dzień. Sensory rejestrują obraz
w kanale panchromatycznym o rozdzielczości przestrzennej w nadirze 70 cm
i w 4 kanałach spektralnych o rozdzielczości równej 2,8 m.
Jest to system dwóch satelitów wyniesionych na orbity heliosynchroniczne na wysokość 694 km.
Odległość kątowa pomiędzy orbitami wynosi 180°, co zapewnia czas rewizyty od 1 do 3 dni. Sensory
rejestują obraz o głębi 12 bitów/piksel. Rozdzielczość przestrzenna obrazu zarejestrowanego
w kanale panchromatycznym wynosi 1,5 m, obrazu wielospektralnego (Blue, Green, Red, Near
Infrared) - 6 m. Szerokość rejestracji to 60 km.
PlanetScope to konstelacja Planet Labs. Kompletna konstelacja PlanetScope to około 130 satelitów.
Codziennie są one w stanie obrazować całą powierzchnię Ziemi (co odpowiada dziennej zdolności
zbierania 200 milionów km²/dzień). W przeciwieństwie do SkySat PlanetScope posiada
4 kanały (RGB i NIR, brak tutaj kanału pan). Głębia koloru wynosi 8 i 16 bitów.
Czas rewizyty jest zmienny.
SkySat to konstelacja satelitów obserwacyjnych Ziemi o rozdzielczości poniżej metra, należących do
Planet Labs. Zapewnia obrazy, wideo wysokiej rozdzielczości i usługi analityczne. Sensory
rejestrują obraz o głębi 8 bitów i 16 bitów. Posiada 5 kanałów (RGB, NIR, pan).
Okres rewizyty dla danego satelity wynosi 4-5 dni.
Kolejny z konstelacji stworzonej przez Koreański Instytut Badań Kosmicznych (KARI). Został
wyniesiony na orbitę heliosynchroniczną się 25 marca 2015 roku i znajduje się na
wysokości 528 km. Siostrzany satelita dla Kompsat-3 wyróżnia się większą rozdzielczością
przestrzenną – 0,55 m dla kanału panchromatycznego i 2,2 m dla czterech kanałów
wielospektralnych (Blue, Green, Red, Near Infrared) oraz możliwością rejestracji w dodatkowym
kanale z zakresu średniej podczerwieni (MWIR - Mid Wavelength Infrared) o rozdzielczości
5,5 m. Według KARI wrażliwe na temperaturę zobrazowania w zakresie MWIR będą szczególnie
przydatne do monitorowania pożarów lasów, aktywności wulkanicznej i katastrof naturalnych.
Szerokość pasa obrazowania satelity to 12 km, a głębia obrazu 14 bitów na piksel.
Nazywany również Arirang-3. Porusza się
po orbicie heliosynchronicznej na wysokości 685 km. Misja satelity rozpoczęła się 17 maja
2012 roku, gdy został wystrzelony z Centrum Kosmicznego w Tanegashima w Japonii. Ma
on rozdzielczość przestrzenną 0,7 m dla kanału panchromatycznego
i 2,8 m w czterech kanałach barwnych (Blue, Green, Red, Near Infrared). Głębia
obrazu to 14 bitów na piksel. Oferuje trzy tryby obrazowania: Strip Imaging, Multipoint Imaging
oraz Single Pass Stereo Imaging.
Satelita został wystrzelony 28 lipca 2006 i porusza się po orbicie heliosynchronicznej na
wysokości 685 km. Kompsat-2 (znany także jako Arirang-2) został zbudowany w ramach projektu
realizowanego przez Koreański Instytut Badań Kosmicznych (KARI). Wykonuje on obrazy w kanale
panchromatycznym z rozdzielczością 1 m oraz czterech kanałach barwnych (Blue, Green, Red, Near
Infrared) z rozdzielczością 4 m. Głębia obrazu wynosi 10 bitów na piksel.
Konstelacja pięciu satelitów wystrzelona z kosmodromu Bajkonur w 2008 roku
na wysokość 630 km. System RapidEye jest w stanie zebrać w ciągu dnia obrazy dla
5 milionów kilometrów kwadratowych o rozdzielczości 6,5 metra. System rejestruje obrazy
wyłącznie w kanalach multispektralnych (Blue, Green, Red, Red Edge oraz Near-Infrared). Szerokość
pasa rejestracji to 77 km, a głębia obrazu to 11 bitów/piksel. Czas rewizyty nad danym
obszarem wynosi 1 dzień przy kącie odchylenia od nadiru zwykle mniejszym od 20°. Rewizyta
w nadirze następuje co 5,5 dnia.
Sensor ASTER powstał w wyniku współpracy amerykańskiej agencji kosmicznej NASA
z japońskim Ministerstwem ds. Przemysłu i Handlu. Jest on jednym z pięciu
zdalnych urządzeń sensorycznych zainstalowanych na pokładzie satelity TERRA. Wprowadzony
został na orbitę okołoziemską przez NASA w 1999 roku, a dane zbierane są od
lutego 2000 roku. Sensor ASTER dostarcza zobrazowania Ziemi w 15 kanałach widma
elektromagnetycznego. Rozdzielczość terenowa piksela to 15 m - zobrazowania
panchromatyczne, 30 m - zobrazowania wielospektralne oraz 90 m - podczerwień termalna.
System dwóch izraelskich satelitów, których właścicielem i operatorem jest spółka ImageSAT.
W 2000 roku został wystrzelony pierwszy z nich – EROS A. Jest on kopią
izraelskiego wojskowego systemu Ofeg 3. Pierwsze obrazy zostały opublikowane
w 2001 roku. Jest to satelita bardzo lekki, o masie około 250 kg. System
obrazuje tylko w zakresie panchromatycznym. W 2006 roku na orbicie został
umieszczony drugi, podobny satelita - EROS B. Rozdzielczość przestrznna z jaką
rejestrowane są obrazy w nadirze to dla systemu EROS A - 2,1 m, a dla
EROS B - 70 cm.
Został wystrzelony i umieszczony na orbicie okołobiegunowej dnia 6 września
2008 roku. Centrum kontroli misji znajduje się w Dulles w stanie Virginia. Centrum
wspomagają stacje naziemne umieszczone w Barrow (Alaska), Tromsø (Norwegia) i przy stacji
antarktycznej Troll. Zapasową stacją naziemną jest Thornton. Sensory rejestrują obraz ziemski
w 5 pasmach fal elektromagnetycznych z głębią 11 bitów/piksel. Obraz
panchromatyczny jest rejestrowany z rozdzielczością 41 cm (w nadirze),
a multispektralne do 1,65 m.
Został umieszczony na orbicie okołoziemskiej 18 października 2001 roku. Należący do
firmy DigitalGlobe satelita QuickBird został zaprojektowany i zbudowany przez firmę Ball
Aerospace & Technologies Corporation w Boulder (stan Colorado, USA). Wyposażony jest
w dwa sensory: panchromatyczny i multispektralny, za pomocą którego wykonywane są zdjęcia
w 4 zakresach widma. Zdjęcia panchromatyczne cechuje wysoka rozdzielczość przestrzenna
wynosząca 0,61 m, zdjęcia w zakresie multispektralnym wykonywane są z rozdzielczością
2,44 m. Satelita odwzorowuje na jednym zdjęciu obszar o wymiarach 16,5×16,5 km.
Era satelitów z serii Landsat rozpoczęła się już w roku 1973. Landsat 7 został
umieszczony na orbicie heliosynchronicznej, okołobiegunowej na wysokości 705 km dnia
15 kwietnia 1999 roku. Głównym instrumentem na pokładzie tego satelity jest skaner
ETM+(Enhanced Thematic Mapper Plus), który pozwala na rejestrację obrazów o rozdzielczości
15 m - obraz panchromatyczne, 30 m - obrazy wielospektralne oraz 60 m - podczerwień
termalna.
Pod nazwą Sentinel kryje się seria europejskich misji kosmicznych. Misje Sentinel są częścią
programu Copernicus, który został zainicjowany i jest finansowany przez Unię Europejską.
Realizację programu Copernicus rozpoczęto pod koniec lat 90. Nadzór nad satelitami Sentinel
sprawuje Europejska Agencja Kosmiczna. Dane pozyskane z programu są darmowe. Misje satelitów
Sentinel mają charakter operacyjny. Głównym zadaniem jest systematyczne dostarczanie danych
teledetekcyjnych, które są wykorzystywane dla darmowych usług świadczonych obywatelom Unii
Europejskiej poprzez program Copernicus.
To nie wszystkie zobrazowania, jakie oferujemy. Jeśli powyżej nie znalazłeś zobrazowań, które Cię
interesują, skontaktuj się z nami poprzez formularz kontaktowy.